Konopczyński Marek Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących a w niej: Zamiast wstępu. Resocjalizacja w kryzysie zmiany Rozdział 1. Współczesne dylematy Rozdział 2. Dwie pedagogiki resocjalizacyjne na przełomie wieków Rozdział 3. Resocjalizacja jako kreująca działalność wychowawcza Rozdział 4. Metodyka resocjalizacji

W prezentowanej książce przede wszystkim postaramy się uzasadnić tezę, iż współczesna działalność resocjalizacyjna nie powinna być tym, czym jest w chwili obecnej, a więc "narzucaniem" określonych postaw i zachowań na drodze instytucjonalnego, zalegalizowanego administracyjnie przymusu, zakamuflowanego pod pojęciem oddziaływań resocjalizacyjnych.

Książka przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników: od studentów nauk społecznych (pedagogiki, prawa, psychologii, socjologii, pracy socjalnej) poczynając poprzez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości (sędziów, kuratorów sądowych, wychowawców zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, wychowawców w zakładach karnych i aresztach śledczych), pracowników resortu edukacji (pedagogów i psychologów szkolnych, wychowawców placówekwychowawczych, specjalnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych), działaczy i wolontariuszy z organizacji pozarządowych, na pracownikach szeroko rozumianego sektora pomocy społecznej kończąc (pracownicy socjalni, wychowawcy w placówkach socjalizacyjnych, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, asystenci rodziny itp.).

Przedstawiona pozycja wydawnicza jest próbą przybliżenia uwikłanego w spory teoretyczne i aksjologiczne oblicza współczesnej polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej. Przede wszystkim jednak ma za zadanie uporządkowanie jej przestrzeni merytorycznej i wskazanie, w jakim kierunku należy podążać, aby przezwyciężyć kryzys zmiany i osiągać bardziej realne sukcesy resocjalizacyjne.

Czytelnikom podręczników nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i zachęcam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości.

prof. dr hab. Bogusław Śliwerski

FRAGMENT KSIĄŻKI:

"...Podstawowe założenia pedagogiki resocjalizacyjnej zaprezentowane w niniejszej książce sprowadzają się do kilku zasadniczych tez:
- w każdym człowieku bez względu na jego doświadczenia biograficzne i sposób dotychczasowego lub aktualnego funkcjonowania istnieją potencjały rozwojowo-twórcze. Potencjały te można za pomocą specjalnych form i sposobów oddziaływań metodycznych rozwijać i kształtować. Poprzez potencjały rozwojowo-twórcze należy rozumieć zasoby i predyspozycje osobowe i społeczne umożliwiające innowacyjne rozwiązywanie określonych sytuacji problemowych, zaspakajanie potrzeb i podtrzymywanie relacji
interpersonalnych;
- potencjały są kształtowane i organizowane poprzez strukturalne czynniki procesów poznawczych i twórczych. Osoby nieprzystosowane społecznie na ogół na skutek niesprzyjających uwarunkowań socjalizacyjnych mają z jednej strony nierozwinięte struktury procesów poznawczo-twórczych, a z drugiej zaburzoną organizację tych procesów;
- formami metodycznymi umożliwiającymi proces wychowania resocjalizacyjnego są metody kreujące (min. metody twórczej resocjalizacji), które aktywizują i rozwijają strukturalne czynniki procesów poznawczych i twórczych osób nieprzystosowanych społecznie, poprzez co odkrywają i uaktywniają ich potencjały rozwojowe. Efektem rozwoju potencjałów osób nieprzystosowanych społecznie może być poszukiwanie przez nich nowej tożsamości;
- osoby z syndromem nieprzystosowania społecznego poprzez wewnętrzny rozwój i wykreowanie nowej tożsamości stają się ludźmi akceptowanymi w szerszych kontekstach środowiskowych, gdyż stosują społecznie aprobowane sposoby rozwiązywania własnych sytuacji problemowych, zaspakajania potrzeb oraz prezentują akceptowane priorytety życiowe.
Dzięki temu stwarzają sobie realną szansę pozytywnej readaptacji społecznej poprzez automatycznie uruchamiany proces destygmatyzacyjny..."