strona: << poprzednia|| 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 ||następna>>

Fredrickson i Siljander w roku 2000 zwrócili uwagę na fakt, że profilowanie może być proaktywne i reaktywne. Kiedy eksperci wnioskują w oparciu o już dokonane przestępstwo, mówimy o profilowaniu reaktywnym. Profilowanie proaktywne mamy w wypadku wnioskowania o przestępstwach jeszcze nie popełnionych. Możemy więc stwierdzić, iż jest to prognozowanie możliwości popełnienia przestępstwa przez daną osobę (grupę), w oparciu o cały szereg jawnych i subtelnych czynników (sposobu zachowania, ubioru itp.). Profilowanie proaktywne spotyka się często z krytyką w krajach zachodnich Europy i USA, ze względu na fanatycznie czasami rozumianą poprawność polityczną (rozumowanie: nie można uznać rasy za faktor, choćby statystyki policyjne i codzienne doświadczenie mówiły zupełnie coś innego).

Holmes & Holmes w 2002 roku policzyli jak procentowo przypadki profilowania przekładają się na rodzaje przestępstw. Wyszło im iż 90 % przypadków profilowania w USA wykonywano w sprawach o zabójstwo i gwałt (odpowiednio 65 i 25 %). Oczywiście nie wszystkie zgłoszone przestępstwa podlegają profilowaniu, jednak w tej "paczce" są również sprawy związane z molestowaniem dzieci, porwaniami, samobójstwami, obscenicznymi telefonami czy też wymuszeniami.
Z tego powstają profile "statystycznego" łobuza w danym przedziale. Np. napadów na banki dokonują (według statystyki oczywiście) przeważnie biali młodzi mężczyźni (61%), bezrobotni (56%), którzy nie mają za sobą kryminalnej kartoteki (85%).
Stworzony niedawno Wspomagany Komputerowo System Wstępnego Sprawdzania Pasażerów (CAPPS) określa, które bagaże pasażerów podlegają szczegółowej kontroli. Bierze się przy tym pod uwagę takie czynniki jak: płeć, wiek pasażera, sposób płacenia (gotówką czy kartą kredytową), czas podejścia do stanowiska kontroli, typ bagażu oraz zachowanie się pasażera.

Geberth w 1996 roku próbował określić, w których rodzajach przestępstw profilowanie może być najbardziej przydatne:

1. sadystyczne tortury w przestępstwach seksualnych
2. przypadki pośmiertnego cięcia i ćwiartowania zwłok
3. podpalenia
4. seryjne i masowe morderstwa
5. gwałty
6. przestępstwa związane z okultyzmem i fanatyzmem religijnym
7. napastowanie seksualne dzieci / pedofilia
8. napady na banki
9. obsceniczne lub terrorystyczne anonimy

Zgodnie z Holmes & Holmes (którzy opracowali technikę profilowania seryjnych morderców dla FBI), używanie tej metody ma trzy zasadnicze cele:

1. uzyskanie socjalnej i psychologicznej oceny przestępcy
2. uzyskanie informacji o materialno - społecznym statusie przestępcy
3. opracowanie sugestii i strategii dla prowadzących śledztwo

Douglas jasno stwierdza: "Jak" + "Dlaczego" = "Kto" - dobrze przeprowadzone profilowanie i odpowiednio stworzona sylwetka podejrzanego jest jednym z wejściowych parametrów do dalszego śledztwa.

Dlaczego ta ofiara? Dlaczego ten dzień? Dlaczego to miejsce? I Dlaczego to zachowanie? - to pytania często pojawiające się podczas tworzenia profilu.

strona: << poprzednia|| 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 ||następna>>
Skomentuj artykuł na forum