strona: 1, 2, 3, 4, 5,

Kultura śródziemnomorska zostawiła nam w spadku oprócz wielu innych rzeczy, także zbiór mitów i legend. Z nich to właśnie dowiadujemy się, jak wyglądało leczenie w czasach najdawniejszych. Mity mykeńskie i minojskie otwierają przed nami świat bogów i herosów, ale także trucizn, cudownych uleczeń i paru naprawdę udanych opisów całkiem "nieboskich" chorób, m. innymi padaczki.
O archaicznych metodach leczenia możemy przeczytać w "Iliadzie" Homera. Występują w niej dwaj wybitni lekarze - Machaon i Podalejrios - synowie Asklepiosa (wówczas jeszcze nie uznawanego za boga).
Ale głównym źródłem wiedzy o ratowaniu zdrowia są pisma lekarzy tamtych czasów. A trzeba przyznać, iż pisali dużo i często. Np. Hipokrates zostawił nam "Corpus Hippocratium" - zbiór 52 prac w 72 zwojach.
Na przełomie er Anulus Celsus napisał "O medycynie ksiąg osiem". Pięknem użytego języka zyskał sobie przydomek "Cicero medicorum".

Bogowie i medycyna
Najstarszą przedstawicielką greckich bogów zajmujących się medycyną jest Ejletyja - opiekunka kobiet ciężarnych i rodzących, oraz Pajon, utożsamiony potem z Apollinem.
Pieczę nad ludzkim zdrowiem sprawowała też Atena z przydomkiem Hygieia.
W mykeńskich mitach spotykamy lekarzy i wróżbitów bez niebiańskiego pochodzenia. Na Peloponezie np. takim magicznym lekarzem wróżbitą był Melampos, który leczył m. innymi poprzez taniec i kąpiele w rzece, ([[ale]] również polecał zażywanie ciemierzycy).
Inną bardzo znaną mityczną postacią jest Herakles. Miał on wprowadzić do lecznictwa lulek biały, ciemierzycę i tzw. "zioła heraklejskie".
Opis choroby Heraklesa, charakteryzujący się halucynacjami, szaleństwem, atakami agresji i potem zupełną amnezją i powrotem do świadomości, uważany jest za najstarszy trafny opis jednej z postaci padaczki.

W naszym opowiadaniu nie możemy tez pominąć Chirona, centaura z Tesalii, lekarza, zielarza oraz wychowawcy Asklepiosa.

Jego wychowanek w VII w. p.n.e. stał się głównym bogiem medycyny w Grecji. Co ciekawe, imię Asklepios zawdzięcza słowy "asklapa", czyli kret. W Indiach to samo zwierzę było poświęcone bogu medycyny - Rudrze. Wraz z rozwojem kultu, u boku Asklepiosa pojawił się wąż i pies (symbole przypisywane bogu medycyny również w Mezopotamii).
Małżonką Asklepiosa była Epione - kojąca ból. Oprócz wspomnianych synów: Machaona i Podalejriosa miał również dwie córki: Higieję - boginię zdrowia i Panaceę - wszystko leczącą.

Asklepios