strona: 1, 2

Najkrótszy czas przebywania w pomieszczeniu o silnym natężeniu CO, po którym możliwe jest, iż zmiany w organizmie są nieodwracalne (w zależności od okoliczności) oszacowano na około 6-7 minut (stężenie CO w powietrzu około 70%) . Po 20 minutach nastąpił zgon. Przy dużej ilości CO w pomieszczeniach zamkniętych śmierć może nastąpić błyskawicznie, już po kilku oddechach, na skutek uduszenia w wyniku porażenia ośrodków oddychania. Nie występują przy tym żadne sygnały ostrzegawcze (jak bóle głowy, nagła słabość itp.) Co gorsza, osłabienie i utrata prztomności uniemożliwiają nam ucieczkę.

Czas konieczny do wytworzenia we krwi zawartości 80% CO pokazuje tabela poniżej (na podst. DiMaio "Medycyna sądowa").

Stężenie CO w powietrzu (%)	Zawartość CO we krwi (%)	Czas
0.02-0.03	23-30	5-6 godz.
0.04-0.06	36-44	4-5 godz.
0.07-0.10	47-53	3-4 godz.
0.11-0.15	55-60	1.5-3 godz.
0.16-0.20	61-64	1-1.5 godz.
0.20-0.30	64-68	30-45 min.
0.30-0.50	68-73	20-30 min.
0.50-1.00	73-76	2-15 min.

Niestety, fakt odratowania nas po takim zatruciu, też nie gwarantuje, że wyjdziemy z tego bez szwanku. Zaburzenia mogą ustąpić nawet dopiero po kilku latach. Pojawiają się silne bóle, utrata pamięci, stany depresyjne, utrata (całkowita lub w pewnej części) mowy, słuchu, smaku, węchu i wzroku, trwałe uszkodzenia mięśnia sercowego. Mogą nękać nas halucynacje, zaburzenia orientacji, spowolnienie ruchów. Trwale zostać nam mogą także: demencja, pląsawica, porażenia i psychozy.

Poniższa tabela przedstawia zależność objawów zatrucia od stężenia karboksyhemoglobiny we krwi (na podst.: "Toksykologia" pod red. Witolda Steńczuka).

Lekarze badający osoby zmarłe wskutek zatrucia CO, stwierdzają najczęściej silne przekrwienie wątroby, nerek, śledziony, zmiany w korze mózgowej, uszkodzenia mięśnia sercowego, uszkodzenia komórek nerwowych. Paradoksalnie, zmarły na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie okazu zdrowia. Karboksyhemoglobina zabarwia skórę na różowo. Plamy opadowe są jasnoczerwone (ale ten sam kolor przyjmują przy zatruciu cyjankiem lub długim przebywaniu zwłok w niskiej temperaturze). Przebarwienie tkanek nie ustępuje nawet po wrzuceniu ich do formaliny, a nawet zabalsamowaniu denata. Niestety tlenek węgla dostaję się z krwią matki do krwi płodu i może powodować śmierć dziecka, nawet jeśli matka przeżyje. Co ciekawe: owady nie mające hemoglobiny mogą żyć w atmosferze zawierającej nawet 80% tlenku węgla.

strona: 1, 2
Skomentuj artykuł na forum