|
Rys. - "Miejsce pochówku rodziny Cara" |
Następnego dnia po masakrze, koło o 11-tej lokalny "czerwony władca" Biełobrodow przeprowadził inspekcję. Zobaczył widoczne ślady i nakazał ukrycie zwłok w innym miejscu. Jurowski próbował spalić ciała (Cara, Aleksandry, Aleksieja i Botkina) ale wbrew temu co piszą w popularnych kryminałach - nie jest to prosta sprawa. Pozostało załadować szczątki ponownie na ciężarówkę i wywieźć w inne miejsce. Jurowski raportował, że 19 lipca, a więc dwa dni po egzekucji, ciężarówka z rozkładającymi się zwłokami Romanowów stała wciąż w lesie, niedaleko przejazdu kolejowego. Postanowiono zakopać tam ciała, w pobliżu drewnianego szlabanu. Wykopano pośpiesznie dziurę w ziemi na środku drogi, wrzucono tam ciała i zasypano. Czas naglił - do Jekaterynburga zbliżali się żołnierze Białej Armii. |
|
Rys. - "Mikołaj Sokołow". |
Pierwsze śledztwo dotyczące śmierci Mikołaja i jego rodziny ruszyło z polecenia sędziego Iwana Surgiejewa po ucieczce bolszewików z miasta - 25 lipca. 23 stycznia 1919 roku swoje działania podjął sędzia Mikołaj Sokołow. Rozpoczął on bardzo skrupulatne śledztwo. Przepytał mnóstwo świadków, odnalazł nawet miejsce ukrycia zwłok - ale był przekonany, że Jurowskiemu udało się spalić szczątki.
Pod koniec 1919 roku Jekaterynburg znów dostał się w ręce bolszewików. Sokołow zmuszony do emigracji, zmarł na atak serca we Francji, w 1924 roku.
Dom Ipatiewa najpierw służył za muzeum rosyjskiej rewolucji. W roku 1977 Michaił Susłow podjął decyzje o jego całkowitym zniszczeniu. Lokalny sekretarz partii - Borys Jelcyn dopilnował, aby rozkaz wykonano. W nocy z 27 na 28 lipca 1977 roku dom Ipatiewa przestał istnieć. |
|
Rys. - "Ułożenie zwłok w grobie: (1- Demidowa, 2- Dr Botkin, 3- Olga,
4-Mikołaj, 5- Maria, 6- Tatiana,
7- Aleksandra, 8- Karitonow, 9- Trupp". |
W 1976 roku Gueli Riabow odwiedził dom Ipatiewa jeszcze przed jego zburzeniem. To co zobaczył, wywołało tak duże emocje, że ostatnie chwile Romanowów stały się jego obsesją. Razem z lokalnym etnografem - Aleksandrem Awdoninem postanowili odnaleźć grób Cara. Długa i mozolna praca śledcza zakończyła się sukcesem - 30 maja 1979 roku odkopali oni na głębokości 0,8 m szkielety ofiar.
Znalezienie tylko 9 zwłok dało podstawy do już wcześniej szerzących się plotek, jakoby ocalały niektóre osoby. Przede wszystkim księżniczka Anastazja i carewicz Aleksy.
Jednak rok 1979 nie był najszczęśliwszy aby odkrywać takie sekrety. W trosce o własną głowę tropiciele utrzymywali znalezisko w tajemnicy aż do 1989 roku. Gorbaczowska "pierestrojka" pozwoliła wreszcie na ekshumację. Rozpoczęło się poszukiwanie funduszy. W lipcu 1991 roku ekipa archeologów, ekspertów kryminalistyki i innych naukowców rozpoczęła badania. Odkryto około 1000 fragmentów kości i 9 szkieletów ludzkich. Jak wspomina w zapiskach Jurowski - dwa szkielety próbowano spalić oddzielnie. |
|
Rys. - "Nałożenie zdjęcia Mikołaja na zdjęcie jego domniemanej czaszki "
|
Używając metody superprojekcji i badań antropologicznych naukowcy (w tym moskiewski ekspert medycyny sądowej - Siergiej Abramow) doszli do wniosku, że zaginione szkielety to szczątki dzieci - Aleksieja i Marii.
Zespół z Uniwersytetu Floryda pod przewodnictwem Williama Maplesa badał kości w czerwcu 1992 roku. Analiza antropologiczna przez nich przeprowadzona potwierdziła domniemania, że zaginione szkielety należą do najmłodszych dzieci Aleksandry i Mikołaja. |
| Nr. |
Płeć: |
Wiek: |
Wzrost: |
Osoba : |
| Abramow: |
Maples: |
| 1 |
K |
40-50 |
161-168 |
Demidowa |
Demidowa |
| 2 |
M |
50-60 |
171-177 |
Botkin |
Botkin |
| 3 |
K |
20-24 |
158-165 |
Olga |
Olga |
| 4 |
M |
45-55 |
165-170 |
Mikołaj |
Mikołaj |
| 5 |
K |
około 20 |
166-171 |
Tatiana |
Maria |
| 6 |
K |
około 20 |
162-171 |
Anastazia |
Tatiana |
| 7 |
K |
40-50 |
163-168 |
Aleksandra |
Aleksandra |
| 8 |
M? |
40-50 |
? |
Katrionow |
Katrionow |
| 9 |
M |
>60 |
172-181 |
Trupp |
Trupp |
Tab. - "Zestawienie wyników badań antropologicznych poszczególnych szkieletów"
W 1993 roku podjęto decyzję - wykonane zostaną badania DNA. Analizę przeprowadził Paweł Iwanow - rosyjski ekspert od testów DNA, wraz z brytyjskim uczonym Peterem Grillem. Przeprowadzono m. innymi testy mitochondrialne (mt) DNA pozwalające na stwierdzenie pokrewieństwa pomiędzy osobą której szkielet określono jako Aleksandry i jej domniemanymi córkami.
Rys. - "Ekshumowane kości Romanowów"
Pobrano również próbki od żyjących krewnych Cara (m. innymi od księcia brytyjskiego Filipa) oraz tych nieżyjących (ekshumowano zwłoki Gieorgija Romanowa - młodszego brata Mikołaja). W czerwcu 1993 roku Gril i Iwanow ogłosili wyniki badań, określając prawdopodobieństwo, że szczątki należą do Romanowów na 98, 5%. Dokładnie w 80 lat po masakrze, 17 lipca 1998 roku, Car i jego rodzina zostali pochowani z wszystkimi należnymi honorami w krypcie Katedry Św. Piotra i Pawła w Petersburgu.
 Z życia wzięte |
Mikołaj II Romanow (1868-1918), ostatni car Rosji 1894-1917, syn Aleksandra III.
W 1905, w obliczu rewolucji, zmuszony do wydania Manifestu październikowego i zwołania Dumy Państwowej, zdołał zahamować rozwój wydarzeń rewolucyjnych. W 1905 wprowadził w Królestwie Polskim stan wyjątkowy. Po 1905, dzięki premierowi P. Stołypinowi, utrzymał rządy "silnej ręki". Po pierwszych klęskach Rosji w I wojnie światowej, w 1915 sam objął naczelne dowództwo. Kolejne porażki na froncie i rządy żony Aleksandry Teodorowny, pozostającej pod wpływem G. Rasputina, przyczyniły się do wybuchu rewolucji.
W 1917, po zwycięstwie rewolucji lutowej, internowany, abdykował. Po przewrocie październikowym zamordowany z rozkazu W.I. Lenina wraz z żoną i pięciorgiem dzieci w Jekaterynburgu, w nocy z 16 na 17 lipca 1918. |
|
|
Forum: 
Księga
gości:
Multimedia:
Gry i zabawy ludowe:
SUBskrypcj@: