Rys. - "Astronom Kopernik, czyli rozmowa z Bogiem" Jan Matejko

Mikołaj Kopernik (astronom, matematyk, lekarz, prawnik, tłumacz poezji włoskiej itd...) urodził się w Toruniu 19 lutego 1473 roku przy ul. Św. Anny (obecnie ul. Kopernika), w rodzinie kupca Mikołaja i Barbary z domu Watzenrode. O jego karierze naukowej i wiekopomnych dziełach napisano już tyle tomów, że nie będziemy się tu powtarzać.
Kopernik zmarł we Fromborku 24 maja 1543 roku. I, co raczej zdarza się częściej przed zgonem niż po, po śmierci zaginął. A dokładnie zaginął jego grób. Wiadomo było, że ciało 70-letniego astronoma pochowano pod podłogą przy ołtarzu w archikatedrze we Fromborku.

Pierwsze udokumentowane poszukiwania podjęło Warszawskie Towarzystwo Naukowe w 1802 roku. Ale szkielet, który najprawdopodobniej należy do Kopernika udało się znaleźć dopiero w roku 2005 (poszukiwania szkieletu rozpoczęto w 2004 roku. Prof. Jerzy Gąssowski z Akademii Humanistycznej w Pułtusku). Ostateczne potwierdzenie, że są to szczątki naszego Wielkiego Astronoma dało by zbadaniu DNA biskupa warmińskiego i zarazem wuja astronoma Łukasza Watzenrode (lub innych krewnych), jednak miejsca ich pochówków są obecnie nieznane (Kopernik nie zostawił potomstwa i nie ma wiarygodnego materiału porównawczego). Znaleziona czaszka nie posiada dolnej żuchwy (najprawdopodobniej na skutek przesuwania szczątków podczas kolejnych pochówków).

Badania antropologiczne wykazały iż:

• jest to czaszka mężczyzny
• którego wiek w chwili śmierci wynosił od 65 do 70-kilku lat
• mającego asymetryczną dolną połowę twarzy
• ślad po zranieniu na lewym łuku brwiowym (przypuszczalnie rana cięta)
• i złamany (najprawdopodobniej w młodym wieku) nos.

Czyli biorąc pod uwagę to co wiemy o Koperniku - zgadza się zarówno wiek, blizna po lewej stronie twarzy jak i widoczne na jego portretach skrzywienie nosa. Ale nie było pewności. Sięgnięto więc po metody znane z kryminalistyki. Czyli rekonstrukcję wyglądu Nicolausa Copernicusa Toruniensis. Rekonstrukcję metodą Gierasimowa wykonał podinspektor mgr Dariusz Zajdel, eksperta z zakresu antroposkopii kryminalistycznej z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji w Warszawie.
Na początku czaszka przeszła proces skanowania 3D. Na podstawie uzyskanego skanu został wykonany komputerowy model 3D z dokładności pomiarową do 0,05mm. Model ten składał się z około 3 milionów punktów. Na ten obraz naniesiono (zgodnie ze skalą Gierasimowa) statystyczne grubości tkanki miękkiej. Po połączeniu punktów uzyskano siatkę z trójkątów.
Na taką siatkę naniesiono "skórę", zbudowaną z fragmentów zdjęć twarzy pobranych z baz danych CLK. Pieczołowicie odtwarzano takie fragmenty jak noc czy uszy (czasami posługując się kilkunastoma zdjęciami z bazy). Kolor oczu znamy z portretów i jest potwierdzony typowaniem antropologicznym, ale włosy to już licentia poetica autora.

A efekt oceńcie sami: