|
POBIERANIE CECH TWARZY Z OBRAZU WEJŚCIOWEGO.
Niezależnie od rozpatrywanego algorytmu rozpoznawania konieczne jest wydzielenie z obrazu cech charakterystycznych twarzy. Cechy, jakie rozpatrywane są w późniejszej fazie identyfikacji podzielę na własne potrzeby na dwie grupy: cechy wynikające bezpośrednio z odległości anatomicznych twarzy oraz cechy statystyczne całego obrazu twarzy. Przykłady takich cech prezentuje:
Oczywistym jest, iż rysunek nie prezentuje wszystkich cech danego rodzaju, a jedynie wybrane przykłady. Należy zwrócić uwagę, że niektóre cechy mogą być pobierane w systemach " jeden obraz wejściowy - jeden obraz porównawczy", lecz do stworzenia bazy danych w oparciu o inne cechy konieczne jest posiadanie kilku obrazów wejściowych. ( W etapie tworzenia wzorca a nie bezpośrednio w momencie identyfikacji. )
Cechy statystyczne są bardzo silnie związane bezpośrednio z konkretnymi algorytmami rozpoznania i wysoce od nich zależne.
 |
Problem lokalizacji oczu.
Trudno przecenić rolę oczu w procesie lokalizacji twarzy na obrazie wejściowym oraz później w rozpoznawaniu. Oczy są kluczową cechą obrazu twarzy. Prawidłowa ich lokalizacja pozwala na późniejsze traktowanie oczu jako niezmiennika.Umożliwia to odpowiednie skalowanie inwariantów w procesie sprawdzania zgodności ze wzorcem (czyli "wykręcanie" obrazu naszej buzi na wszystkie sposoby), oraz w wielu podejściach lokalizację cech do rozpoznania w oparciu o ich położenie względem oczu. Daje też możliwość sprawdzenia rotacji głowy według osi symetrii. W dużej liczbie algorytmów lokalizacja oczu jest pierwszym poważnym krokiem przetwarzania obrazu. |
Opiera się ona przeważnie na przeszukiwaniu obrazu odpowiednią maską bądź opieraniu się na obliczeniach geometrycznych rejonu hipotetycznego obszaru oczu. Przykład stosowania masek do lokalizacji poszczególnych obszarów twarzy przedstawia rys.:
strona: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7
Skomentuj artykuł na forum
|
|
Forum: 
Księga
gości:
Multimedia:
Gry i zabawy ludowe:
SUBskrypcj@:
